Reality check: 2 jaar later

Hoewel ik mezelf niet zie als de beste blogger, zie ik mezelf wel als een echte cultuurparticipant. Buiten dat ik nu iets meer tijd maak om te lezen of om te zoeken naar wat variatie in de evenementen die ik bijwoon, is er voor mij niet veel veranderd. Ik ging altijd al graag naar concerten of heel af en toe naar een toneel/musical en ik vind het cultuurportfolio daarvoor een goed extra duwtje in de rug om hier ook tijdens de opleiding tijd voor te maken.

Ik merk ook dat ik wat meer variatie zoek in wat ik lees. Vroeger las ik voornamelijk (auto)biografieën en andere puur informatieve boeken, nu ben ik hier iets losser van gekomen. Ik zocht vroeger altijd een "nut" in het lezen van een boek en ik dacht dat dit alleen maar met "echte" boeken over "echte" dingen ging. Terwijl ik nu wel heb gemerkt voor mezelf dat er ook nuttige en echte boodschappen zitten in fictieve boeken. En zelfs bij boeken zonder een echte boodschap heb ik ook gezien dat ontspanning zeker ook een nut kan zijn.

Ook is het mij meer beginnen opvallen wat de waarde is van het deelnemen aan cultuur als leerkracht. Zeker tijdens de stage geeft dit wel een extra houvast en heb je altijd wel iets om over te vertellen. Extra kennis is zeker een meerwaarde als leerkracht, maar ik merk ook dat leerlingen vaak enthousiaster zijn wanneer je kan vertrekken vanuit je eigen ervaringen, enthousiasme en interesses voor bepaalde zaken. Ik merk dat het hierdoor makkelijker is om leerlingen warm te maken om dit soort zaken ook een kans te geven.

Kortom, ik merk wel dat ik gegroeid ben in het loskomen van mijn soms wel gekke ideeën en ook gewoon als leerkracht in wording en de groeicurve is zeker niet eindig. Ik kijk hierdoor met veel enthousiasme naar wat er nog allemaal op mijn pad zal komen!