Geen vooruitgang in welzijn van lgbtq+-leerlingen op school?

Enkele weken geleden las ik een artikel in De Morgen dat mij wel verontrustte. Het artikel gaat over hoe veilig lgbtq+-leerlingen zich voelen op school. Uit de cijfers van een enquête van çavaria blijkt dat meer dan de helft van de lgbtq+-leerlingen geconfronteerd wordt met een onveilig gevoel op school. Dit verontrust mij omdat de school een veilige omgeving moet zijn voor alle leerlingen. Ook wordt er in het artikel aangehaald dat de situatie nog niets is veranderd tegenover vijf jaar geleden. Dit zijn zorgwekkende feiten in een maatschappij waar we zelf het gevoel hebben dat we er steeds op vooruit gaan.

Opmerkingen tegen lgbtq+ op school

In het artikel lezen we een getuigenis van Finn. Finn is een transman wiens coming-out in eerste instantie goed werd onthaald. Maar niet veel later keerde de situatie. Finn werd op school vaak geconfronteerd met lastige, respectloze opmerkingen en vragen van zijn medeleerlingen, maar daar bleef het niet bij. Er was ook een leerkracht die hem steeds bij zijn oude naam bleef noemen. Wanneer hij de leerkracht in kwestie ermee confronteerde, werd hij niet serieus genomen. Dit vind ik echt niet kunnen aangezien leerkrachten echt wel een voorbeeldfunctie hebben. We kunnen moeilijk verwachten dat jongeren hier op een correcte manier mee omgaan wanneer we als volwassenen zelf geen voorbeeld zijn.

Onveilig gevoel

In het artikel zien we ook een staafdiagram van waar lgbtq+-jongeren zich het meest onveilig voelen op school. Meer dan de helft geeft aan dat dit toch op de speelplaats is. Dit wijst erop dat er veel te weinig controle is over het gedrag van jongeren op de speelplaats. Tijdens de pauzes moeten ze zich kunnen ontspannen en gezellig kunnen bijpraten met vrienden, het is niet de bedoeling dat dit een onveilige omgeving is.

Ook geeft ongeveer een derde van de bevraagden aan dat de klaslokalen aanvoelen als een onveilige plek. Bij dit resultaat stel ik me het meeste vragen. Dat de speelplaats moeilijker te controleren is, dat begrijp ik, maar de klaslokalen? Hier zijn de leerlingen continu onder toezicht van hun leerkracht. Ik vind het echt bevreemdend dat er dan niet meer moeite wordt gedaan om een veilig klasklimaat te creëren. Het is belangrijk dat we als leerkrachten duidelijk de grenzen aangeven zodat iedereen met respect met elkaar omgaat.

Weyts aan het woord

Volgens Ben Weyts mogen we deze resultaten wel met een korreltje zout nemen. Hij denkt dat er echt wordt ingezet op diversiteit binnen de klassen. Hij denkt dat scholen hier echt wel 'gevoelig en begripvol' mee omgaan. Ergens kan ik hem ook wel volgen. Ik merk ook wel dat dit thema doorheen de jaren enorm bespreekbaar is geworden op school, maar misschien ligt het dan wel aan de manier waarop het wordt aangebracht. Daarom denk ik dat het niet slecht is dat er meer wordt ingezet op begeleiding voor leerkrachten om hier op een correcte manier mee om te gaan.

De Vlaamse Scholierenkoepel daarentegen vindt wel dat scholen meer moeten inzetten op diversiteitsbeleid. Dit vind ik ook. Ze halen aan dat er veel wordt gepraat over onderwijskwaliteit, maar dat het welzijn van de leerlingen ook een grote impact heeft op de leerprestaties. Dit is dan ook logisch, want leerlingen die zich niet veilig voelen zijn sneller geneigd om te spijbelen. Kortom, de dag van vandaag verwacht ik persoonlijk wel dat dit soort zaken meer vanzelfsprekend zijn. Helaas worden we er vaak genoeg mee geconfronteerd dat dit nog niet zo is. Het wordt hoog tijd dat een veilig gevoel bij alle leerlingen wel vanzelfsprekend is.