Eindspel

Als eerste keuzeboek voor dit semester heb ik gekozen voor Eindspel van Evy Danckers. Evy Danckers is een schrijfster uit Beerse die zich vooral bezighoudt met het schrijven van boeken voor jongeren die minder graag lezen of hier moeilijkheden mee ervaren. Dit merk je ook duidelijk in dit boek. Het boek is rijkelijk geïllustreerd met zwartwittekeningen. Ik vond de illustraties geen echte meerwaarde voor mezelf persoonlijk, maar ik zie wel waar ze een meerwaarde kunnen bieden voor jongeren met leesmoeilijkheden. En met nog geen 150 pagina's aan leesplezier waar dan ook nog eens illustraties tussen staan, lijkt het mij een zeer toegankelijk boek.

In het kort (zonder spoilers)

Hoewel niet iedereen hoge verwachtingen heeft over dunne boeken met plaatjes, stelt het verhaal absoluut niet teleur. Het verhaal speelt zich af in de toekomst, in het jaar 2084. Het hoofdpersonage Jasper wordt opgeroepen om naar de Fabriek te gaan. De Fabriek is een soort vage plaats waarover we niet veel informatie krijgen, ook Jasper niet. In de Fabriek leek alles in het begin heel leuk te zijn, het voelde voor Jasper wel als vakantie.

Later in het boek wordt duidelijk dat de Fabriek een soort van plaats of spel is waar je jezelf leert kennen. Hier worden jongeren op de proef gesteld om zichzelf en hun doelen te vinden. Dit zonder schermpjes, zonder sociale media.

Zonder al teveel te spoilen over het verhaal kan ik je wel meegeven dat het boek boordevol wijze lessen zit voor jongeren. Zo ontdekt Jasper ook nog iets over de rol van zijn tante in de Fabriek en blijft de Fabriek ook niet zo leuk. De jongeren die er zitten ontdekken namelijk nog iets waardoor ze in opstand komen. Het verhaal verandert in een soort van ethisch dilemma tussen de jongeren en de Fabriek.

Dus...

Zonder al te veel te verklappen wil ik wel meegeven dat ik het boek echt wel de moeite waard vind. Ik heb het zelf in één dag uitgelezen. Ik heb zelf nog nooit een jeugdboek gelezen met zo'n rijk en relevant verhaal dat in zo weinig bladzijden wordt verteld.

Ik denk ook wel dat ik het boek zeker zal aanraden aan leerlingen in mijn toekomstige carrière als leerkracht. Er werd niet bespaard op diepgang in het verhaal en toch was het zeer makkelijk te lezen. Het verhaal was volledig chronologisch opgebouwd en het taalgebruik was eenvoudig genoeg. Als ik dan toch één minpuntje moet noemen is dat ik vond dat er soms onnodig (soms bijna storend) veel gevloekt werd. Gelukkig ben ik geen teergevoelig zieltje en kan ik dit relativeren, maar het was zeker geen meerwaarde. Los van dat ben ik wel echt aangenaam verrast door het boekje en het heeft me zeker benieuwd gemaakt naar de andere werken van Evy Danckers.