De strijd tussen pretpedagogie en begrijpend lezen
Leerkrachten schrikken er blijkbaar niet van dat de leesvaardigheden van jongeren slechter zijn geworden. Ze denken dat dit komt door "pretpedagogie". De afgelopen jaren werd er veel gefocust om alles zo leuk mogelijk te maken voor de leerlingen, waardoor er veel belangrijke zaken op de achtergrond verdwenen, waaronder ook de leesvaardigheid. Men denkt dat dit komt door een tekort aan leesstrategieën. Vroeger gaf men de leerlingen verschillende tools en manieren om op zoek te gaan naar antwoorden in teksten en deze zijn verdwenen doordat alles leuk en aangenaam moest zijn.
Er wordt ook minder gelezen door jongeren. Wij zeurden vroeger voor een tijdschrift in de dagbladhandel, terwijl de jongeren van de nieuwe generaties vastgelijmd zitten aan hun smartphones. Dit helpt natuurlijk ook niet.
Vele mensen zouden denken dat dit ligt aan de thuistaal die jongeren spreken, maar de thuistaal doet er helemaal niet toe. Leerkrachten geven zelf toe dat een groot deel van dit probleem zich afspeelt in het onderwijs en dat ze met hun handen in het haar zitten over hoe ze dit in de toekomst beter kunnen doen. Ik denk dat een strengere regelgeving in verband met smartphones op scholen en het creëren van leuke leesplekjes al een stap in de goede richting is. Ook denk ik dat we jongeren nogal snel laten zoeken op het internet wanneer ze bijvoorbeeld de betekenis van een woord niet weten. Ik denk dat we gewoon meer terug naar het oude vertrouwde moeten gaan, maar eventueel in een iets moderner jasje.
Ik kan me dan ook wel vinden in de term "pretpedagogie". Ik heb ook de indruk dat vroeger alles wel strenger en strikter was en dat er nu veel ruimte is voor luchtigheid. Op zich vind ik hier niks mis mee, want onderwijs hoeft echt geen kwelling te zijn, maar het mag niet ten koste gaan van de essentie. Ik wil zelf als toekomstige leerkracht Nederlands wel meewerken aan het terugvinden van die balans. Ik hecht hier zelf veel belang aan en ik sta er soms van te kijken als ik alles vergelijk met toen ik nog in de middelbare school zat. Ik hoor mijn grootouders zo vaak zeggen dat vroeger alles beter was en op sommige vlakken ben ik het er wel mee eens. Er zijn dingen die er hard op zijn vooruitgegaan, maar er zijn belangrijke dingen die helaas wel wat in de schaduw zijn gezet. Het is dus aan ons, nieuwe generatie leerkrachten, om hier werk van te maken!